De ene leerrekening is de andere niet

De leerrekening, het ontwikkelbudget, de leer- en loopbaanrekening, de opleidingsrekening. Verschillende namen voor ogenschijnlijk gelijkaardige voorstellen in de Vlaamse en federale regeerakkoorden, in memoranda van sociale partners, in binnen- en buitenland. Duidelijk een populair idee, maar spreken ze wel over hetzelfde? De veelheid aan voorstellen en maatregelen doen denken aan een Babylonische spraakverwarring. Dé leerrekening, die blijkt bij nader inzien te verschillen in doelgroep, in waarde, in financiering, in aanwending, enzoverder. Zelfs in diens fundamentele werking. De leerrekening als persoonlijk rugzakje aan leerrechten dat de burger volgt over jobs, sectoren en statuten heen, kan een werkelijke bijdrage leveren aan een levenslange leercultuur. Het is een financieringsinstrument dat mits weloverwogen design en correcte implementatie burgers zelf aan het stuur van hun loopbaan kan zetten. Maar voor we zover staan, moeten er flink wat keuzes worden gemaakt, keuzes die in deze bijdrage worden verduidelijkt.