De individuele leerrekening moet veel meer zijn dan een boekhouding

De economie trekt terug aan en de vraag naar een voldoende aantal werknemers klinkt steeds luider en dit met een werkzaamheidsgraad van 80% als doelstelling. De snelheid waarmee technologische veranderingen opduiken, leert dat iedereen mee moet op de digitale trein en binnenkort wellicht op de groene trein. Die verandering treedt echter niet op hetzelfde moment op voor iedereen, ook niet voor iedere onderneming of sector en ook niet met dezelfde snelheid. Op maat wordt meer dan ooit belangrijk. Tegen die achtergrond is het belang van een individuele leer- en loopbaanrekening toegenomen in functie van een verhoogde instroom in de arbeidsmarkt (activering), het upskillen en reskillen en het behoud van werknemers. Om van de leerrekening een slagkrachtig instrument te maken, is het noodzakelijk dat vier fases worden doorlopen. Ten eerste, inventarisatie en vereenvoudiging: alle rechten, plichten en incentives worden onafhankelijk van het beleidsniveau samengebracht op één plaats. Ten tweede, proactiveren: data worden gebruikt om op maat en proactief advies te geven over een te volgen opleiding. Ten derde, heralloceren: bestaande incentives moeten bekeken worden om transities en mobiliteit te stimuleren. Ten vierde, herfinancieren: de gedeelde verantwoordelijkheid tussen burger, overheid en werkgever concretiseren door financiële bijdragen en rechten en plichten binnen de sociale zekerheid te optimaliseren. Als de leerrekening wil slagen zal ze de functies van instroom (activering), behoud van werknemers, en reskillen en upskillen moeten ondersteunen, anders blijven we steken in de boekhouding.