Beschermd of kwetsbaar? Nederlandse jongvolwassenen en werkgevers over flexibele arbeidscontracten

Het aandeel flexibele arbeidsrelaties binnen de Nederlandse arbeidsmarkt is de afgelopen decennia flink toegenomen. Over het geheel genomen zijn vooral mensen jonger dan 35 jaar aan het werk op basis van een flexibel contract. Recentelijk is er meer maatschappelijke aandacht voor het thema bestaanszekerheid onder Nederlandse jongeren. De flexibilisering van de arbeidsmarkt wordt in deze discussie regelmatig genoemd als complicerende factor. Het (promotie)onderzoek dat we in deze bijdrage bespreken, richt zich op het in kaart brengen van de betekenis van toegenomen onzekerheid in de werkrelatie tussen jongere werknemers en werkgevers voor de mogelijkheden van jongvolwassenen om op eigen benen te gaan staan. Hierin komen de volgende deelvragen aan bod: Hoe kijken jonge volwassenen naar hun eigen toekomst? Hoe worden verschillende typen arbeidscontracten door jongeren gewaardeerd? En in hoeverre zijn werkgevers zich bewust van nadelige gevolgen van het gebruik van flexibele arbeidscontracten? De antwoorden op deze vragen zijn gebaseerd op nieuw verzamelde kwantitatieve en kwalitatieve onderzoeksgegevens. Hieruit blijkt dat de ervaringen en voorkeuren van jongvolwassenen en werkgevers ten aanzien van flexibele contracten niet op elkaar aansluiten. Met het oog op de toekomst en volwassen verantwoordelijkheden, geven jongeren de voorkeur aan de bescherming die een vaste arbeids relatie biedt. Werkgevers tonen echter een meer ambivalente houding ten opzichte van flexwerk. Hoewel zij de nadelige gevolgen van flexwerk voor jongvolwassenen onderschrijven, houden zij zich afzijdig wat betreft de vraag wie hier iets aan dient te veranderen.